Odtwórz audiodeskrypcję
Fotografia przedstawia bohaterów kampanii Fundacji Avalon „Epoka Dostępności”. Brakuje na niej Agnieszki, która ze względu na problemy z dostępnością Asystenta Osobistego nie mogła tego dnia uczestniczyć w nagraniach. Wycięta z fotografii postać to symbol niewidoczności, pozbawienia prawa do niezależności i uczestnictwa w życiu społecznym.
W powszechnej świadomości umieszczenie w Domu Pomocy Społecznej osoby chorej, ze znaczną niepełnosprawnością, lub starszej jest wyrazem troski o bezpieczeństwo i komfort tej osoby, ale także komfort rodziny i bliskich. W wielu przypadkach jednak jest to pogwałcenie prawa do niezależnego życia, co obrazuje historia Agnieszki:
„Największą barierą są ludzkie serca. Bardzo mnie boli, gdy ludzie czy instytucje, widząc osobę chorą czy niepełnosprawną, widzą jedynie problem. Boli mnie, gdy nie podchodzą do mnie jak do człowieka. Nie pytają o zdanie, o to, co czuję, tylko namawiają bądź próbują zmusić do pójścia do Domu Pomocy Społecznej i to dla swojego tzw. świętego spokoju. Nie chcę znikać i rezygnować z własnego życia, bo ktoś inny tak zadecydował. Moim najważniejszym marzeniem jest gwarancja Asystencji Osobistej, czyli stałego wsparcia osoby, dzięki której mogłoby mi się łatwiej mieszkać w swoim domu z moją ukochaną kotką Monią i żyć na własnych zasadach. Wyjść z domu, załatwić urzędowe sprawy, samodzielnie wybrać rzecz, w którą chcę się ubrać. Nie tylko ja czekam na to wsparcie. Wszyscy powinniśmy walczyć o zmianę prawa i systemu, w którym w końcu to człowiek, a nie instytucja, będzie najważniejszy”.
